معنی نایب الصدر در لغت نامه دهخدا

محمد معصوم شیرازی، ملقب به معصوم علی شاه و مشهور به نایب الصدر و حاج نایب الصدر، فرزند حاج زین العابدین معروف به حاجی میرزا کوچک نایب الصدر ملقب به رحمت علی شاه است. کتاب های طرائق الحقایق و تحفه الحرمین از تألیفات اوست. و رجوع به معصوم علی شاه شود، فرزند محمدرضا مدعو به صدرالدین تبریزی مؤلف فرهنگ عباسی است. وی به سال 1225 این کتاب لغت را برای عباس میرزا نایب السلطنه تألیف کرده است. (از دانشمندان آذربایجان ص 370). و رجوع به فهرست کتاب خانه مدرسه عالی سپهسالار ج 2 ص 224 و 225 شود، حاجی نایب الصدر، زین العابدین رحمت علی شاه، معروف به حاجی میرزا کوچک نایب الصدر. رجوع به رحمت علی شاه شود

معنی نایب الصدر - جستجوی لغت در جدول جو

نایب الصدر

لغت نامه دهخدا

نایب الصدر

فرهنگ لغت هوشیار

نائب الصدر

(ءِ بُصْصَ)

صدرالدین تبریزی محمد بن محمدرضا مشهور به نائب الصدر تبریز، مؤلف ’فرهنگ عباسی’ است. در کتاب دانشمندان آذربایجان آمده است: نائب الصدر خلف محمدرضا المدعو به صدرالدین تبریزی بوده کتاب لغتی در تاریخ 1225 هجری قمری برای عباس میرزا نائب السلطنه بعنوان فرهنگ عباسی تألیف کرده. (دانشمندان آذربایجان ص 370). مؤلف فهرست کتب خطی مدرسه سپهسالار زیر عنوان ’فرهنگ عباسی’ با نقل عبارت بالا می نویسد: ’و در ص 228 همان کتاب [دانشمندان آذربایجان] بنقل از نگارستان دارا گوید، صدرالدین محمد تبریزی خلف ملاّرضا قاضی عسکر متخلص به شفاء تبریزی است در علوم شرعیه و فنون ادبیّه و لغت عرب ید طولائی داشت و تحصیل علم و ادب را اول در خدمت والدماجد و بعد از آن در عتبات عالیات از آقای سیدمهدی بروجردی و آقا سیدعلی مجتهد و سایر مجتهدین عظام کرده و در اطلاع از مسائل شرعیه و آگاهی از فنون ادبیه بی نظیر است و طبعی موزون دارد و نظم و نثری با حلاوت به لغت پارسی و عربی دارد و له:
انیس الصب فی الحب العناء
فلیس عن العناء له الغناء.
و نیز آقای تربیت در ص 189 [کتاب دانشمندان آذربایجان] در ذیل شفا- ملارضا، پدر مرد نامبردۀ بالا گوید: در حوالی سنۀ 1208 به رحمت ایزدی پیوسته است، و میدانیم که وفات آقای سیدمهدی بروجردی (بحرالعلوم) به سال 1212 و وفات آقا سیدعلی (صاحب ریاضی) به سال 1231 بوده است بنابراین معلوم میشود از علماء قرن سیزدهم هجری بوده و از تصریح خود مؤلف فرهنگ عباسی در دیباچه میدانیم که به سال 1225 شروع به تألیف این کتاب نموده و از اطلاع بر اینکه صدرالدین محمد بن ملارضای مذکور در لغت ید طولائی داشته و در اطلاع از مسائل شرعیه بی نظیر است، گمان نزدیک به یقین پیدا می کنیم که مؤلف این فرهنگ [فرهنگ عباسی] همین صدرالدین محمد بن ملارضا میباشد و مؤلف نگارستان از این فرهنگ وی خبر نداشته که در کتاب خود آن را یاد نکرده و یا تألیف کتاب او پیش از این فرهنگ بوده است. (فهرست کتاب خانه مدرسه عالی سپه سالار ج 2 صص 224-225)

لغت نامه دهخدا

نایب الصداره

(یِ بُصْ صَ رَ)

نایب صدر. آنکه به نیابت صدرالوزراء به تمشیت امور پردازد: و امور متعلق به صدر خاصه را در ولایات مفصلۀ مذکورۀ نایب الصداره و سایر مباشر صدر خانه متوجه میشده اند. (تذکره الملوک ص 2)

لغت نامه دهخدا

نایب الصدر افشار

(یِ بُصْ صَ رِ اَ)

آقا نایب الصدر افشار، محمدرحیم. از عرفا وشعرای قرن سیزدهم است، دیوان غزلیات دارد. به سال 1285 هجری قمری وفات کرده است. (از المآثر و الاّثار)

لغت نامه دهخدا

آقا نایب الصدر

(یِ بُصْ صَ)

آقا نایب الصدر، ابراهیم، معروف به نایب الصدر یا نایب الصداره. از مشاهیر علمای مشهد مقدس رضوی در اواسط قرن دوازدهم هجری است که دارای مقام شیخ الاسلامی و در فقه و کلام و حکمت متبحر و قوی الحافظه بوده است و به سال 1148 هجری قمری وفات کرده است. از تألیفات اوست:
1- تحریم صلوه الجمعه فی زمان الغیبه. 2- الفوائد الکلامیه، در مسائل کلام و حکمت. 3- الفیروزجه الطوسیه فی شرح الدره الغرویه که درۀ بحرالعلوم است. (از ریحانه الادب ج 4 ص 162)

لغت نامه دهخدا